اتخاذ تدابیر خاص مدیریتی جهت کاهش آلودگی محیط‌زیست و اجرای نظام آراستگی صنعتی در راستای توسعه پایدار

حفاظت از محیط‌زیست امری انسانی و قانونی است. اهداف این مقاله، اتخاذ تدابیر خاص مدیریتی جهت کاهش آلودگی محیط‌زیست و اجرای نظام آراستگی صنعتی درراستای توسعه پایدار بوده که با مطالعه استانداردهای محیط‌زیست، همچنین با مقایسه‌ای بین انجام آن در کشور ژاپن و ایران انجام‌شده است. روش مطالعه بررسی اسنادی و مشاهده میدانی در صنایع نفت، پتروشیمی و فولاد و غیره است . همچنین به‌منظور درک سیستم آراستگی صنعتی (s5) و سیستم‌های مدیریت کیفیت محیط‌زیست، مشاهده و مطالعه، انجام گردید. بنا بر نتایج تحقیق اهم استانداردهای سازمان‌ها شامل پنج شرط است که با سعی و تلاش مدیران ارشد سازمان‌ها به مرحله اجرا درمی‌آید . دستاورد تحقیق حاکی از آن است که رعایت مدیریت محیط‌زیست در تمام نقاط جهان امری ضروری است و کشورهای درحال‌توسعه وظیفه سنگینی هم‌زمان با رشد اقتصادی خود در قبال محیط‌زیست دارند. همچنین تجربیات سال‌های اخیر در اجرای نظام آراستگی صنعتی (5s) که صرفاً داوطلبانه و بر اساس تمایلات قلبی و تعهدات اخلاقی مدیران ارشد چند سازمان بزرگ و معتبر نشان می‌دهد که کلیه زیر نظام‌های مدیریت کیفیت فراگیر، هنگامی ریشه‌دار و وسیع به اجرا درخواهند آمد که مشابه با ژاپن داوطلبانه صورت گیرد والا هیچ‌یک از استانداردهای مدیریتی مشکلات کیفیتی، اقتصادی، اجتماعی، تولیدی و واحدهای صنعتی در کشور را حل نخواهد کرد. برای ناب شدن علاوه بر اصول و روش‌ها باید تکنیک‌ها و تدابیر خاصی را آموخت که اجرای تکنیک 5s در ایران با شرایط خاص فرهنگی قابل‌اجرا خواهد بود.