طراحی الگویی برای بهبود مدیریت رفتار زیست‌محیطی درمانگاه کوثرشیراز بر اساس نظریه گسترش سطح باز (پنجره جوهری)

این پژوهش به‌منظور طراحی الگویی برای بهبود مدیریت رفتار زیست‌محیطی در درمانگاه کوثر بر اساس نظریه گسترش سطح باز (پنجره جوهری) انجام خواهد شد. نظریه گسترش سطح باز (پنجره جوهری) توسط جوزف لوفت و هری اینگهام ارائه‌شده و مطابق با آن میزان خودآگاهی و آگاهی دیگران نسبت به رفتار، احساسات و انگیزه‌های مختلف ما متفاوت است. ازاین‌رو برحسب میزان آگاهی فرد و دیگران، چهار منطقه وجود دارد که اندازه هر منطقه ممکن است متفاوت باشد. این مناطق شامل بخش‌های عمومی، کور، خصوصی و تاریک است. با به‌کارگیری نظریه پنجره جوهری و کاربرد خود گشودگی و بازخورد در ارتباطات بین فردی و سازمانی می‌توان با گسترش ناحیه عمومی با برقراری ارتباط، میزان آگاهی و اعتماد زیست‌محیطی بین پرسنل و مدیر را افزایش داده و با برقراری تعامل و درک متقابل، عملکرد و خدمات اثربخش و سودمندی در زمینه محیط‌زیست ارائه کرد؛ بنابراین، در این پژوهش ابتدا با گردآوری اطلاعات از کارکنان به‌وسیله پرسشنامه به ارزیابی وضعیت موجود مدیریت محیط‌زیست درمانگاه ازنظر بخش‌های مختلف نظریه پنجره جوهری پرداخته خواهد شد. سپس نتایج از طریق مصاحبه در اختیار مدیر قرار داده خواهد شد و با او در مورد موقعیتش از منظر نظریه پنجره جوهری گفتگو خواهد شد و دیدگاه کارکنان به او منتقل خواهد شد. انتظار می‌رود پس از مصاحبه و ارائه بازخورد به مدیر و ارتقاء خودگشودگی، رفتار زیست‌محیطی مدیر بهبود یابد و در ارزیابی مجدد کارکنان منعکس شود. درنهایت بر اساس نتیجه این پژوهش می‌توان کارآمدی نظریه پنجره جوهری را در بهبود مدیریت رفتارهای زیست‌محیطی مورد ارزیابی قرار داد و پیشنهادهایی به‌منظور کاربرد این نظریه در بهبود رفتار زیست‌محیطی ارائه خواهد شد.