جایگاه مولفه‌های رویکرد ارتباط‌گرایی در محیط یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی

در عصر حاضر هوش مصنوعی نقش انکارناپذیری در زندگی انسان‌ها ایفا می نماید و در کلیه حوزه‌ها از جمله ‌حوزه آموزش ورود نموده است که منجر به ظهور محیط یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی شده است. لذا تبیین جایگاه رویکردهای و نظریات مختلف یادگیری در محیطی یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی، امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. هدف پژوهش حاضر، دستیابی به مولفه‌ها و زیر مولفه های رویکرد ارتباط‌گرایی در محیط یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی می باشد. روش این پژوهش، ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ ماهیت داده از نوع کیفی و از نوع تحلیل متنی است که در گردآوری داده‌ها از روش اسناد کاوی استفاده شد. جهت جمع‌آوری و توصیف مقالات مرتبط از روش مروری روایتی استفاده شد که جامعه آماری پژوهش شامل مقالات و اسناد علمی مرتبط با مولفه‌های رویکرد ارتباط‌گرایی در یادگیری الکترونیکی بود که در نهایت پانزده مقاله مرتبط با موضوع نیز از پایگاه‌داده google scholarغربالگری و با معیار بِتِن و نرم‌افزار pop انتخاب شد. با ابزار فیش‌برداری، داده‌ها جمع‌آوری شد و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها این پژوهش در چهار مرحله توصیف، تحلیل، استنتاج و تبیین انجام پذیرفت. پس از جست‌و جو با کلیدواژه‌های مربوط به موضوع، 159 سند یافت شد و پس از غربالگری‌های عنوان، چکیده و متن اصلی 11 سند با معیار ارتباط نزدیک با موضوع، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد مولفه‌هایی چون یادگیری تجربی، تعامل، یادگیری مادام‌العمر و معلم همراه در رویکرد ارتباط‌گرایی، در محیط‌های مبتنی بر هوش مصنوعی قابل تبیین هستند. همچنین هوش مصنوعی به‌عنوان یک فناوری، همان عنصر ' گره 'در رویکرد ارتباط‌گرایی است.