پیش بینی میزان رضایت دانش آموزان از حضور تدریس معلمان در کلاس های برخط

امروزه تغییرات در فناوری و ابزارهای آموزشی از یک سو و همچنین تغییر در شرایط محیطی و اجتماعی لزوم آموزش های برخط را اجتناب ناپذیر ساخته است. هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین حضور تدریس معلمان در کلاس برخط با رضایت دانش آموزان بود. این پژوهش از از نظر هدف جزء پژوهش‌های کاربردی و از نوع تحقیقات همبستگی بود که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر و دختر مقطع متوسطه دوم شهر تهران بود. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه-های حضور سعادتمند و همکاران (2017) و ‏پرسشنامه رضایت هاسلر (2010) استفاده شد. استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته های از شاخص هایی مانند میانگین، انحراف معیار، فراوانی و آزمون همبستگی پیرسون و همچنین ‏رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین حضور تدریس و ابعاد آن با رضایت دانش آموزان ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین ابعاد حضور تدریس معلمان نقش معناداری در پیش بینی میزان رضایت دانش آموزان از کلاس های بر خط داشت. بر این اساس پیشنهاد می شود که معلمان به حضور تدریس در کلاس و به ویژه نقش تسهیل گری آموزشی در کلاس بر خط توجه ویژه ای داشته باشند.