پلی برای یادگیری: اثر شبکه‌های اجتماعی به مثابه فناوری جمعی آموزشی بر تفکر نوآورانه و برآیندهای یادگیری دانشجویان دانشگاه شیراز

شبکه‌های اجتماعی به مانند هر فناوری دیگر، توام با فرصت ها، محدودیت‌ها و چالش‌های متفاوتی است. بهره‌گیری از شبکه های اجتماعی، به مثابه یک فناوری جمعی آموزشی با رویکرد آموزش و یادگیری که امکان تبادل دانش، تجربیات و ایده ها را میان افراد فراهم آورد، از جمله فرصت های یاد شده در این حوزه است که در دهه های کنونی، به طور ویژه مورد تاکید مدیران و برنامه ریزان آموزشی و متخصصان فناوری آموزشی قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی اثر استفاده از شبکه های اجتماعی به مثابه یک فناوری جمعی آموزشی بر تفکر نوآورانه و یادگیری دانشجویان است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی بود که در دانشگاه شیراز صورت گرفته است. معیار ورود به مطالعه شامل آن دسته از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز بود که دسترسی به شبکه های اجتماعی مجازی داشته و در ضمن حداقل یکبار از شبکه های اجتماعی به عنوان ابزار فناوری آموزشی و به قصد مسائل مرتبط با آموزش استفاده کرده باشند. حجم نمونه شامل 100 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز بود که به روش نمونه گیری سیستماتیک یا منظم از میان جامعه مورد بررسی، انتخاب شدند. طبق یافته های پژوهش، استفاده از شبکه های اجتماعی به عنوان یک ابزار فناوری جمعی آموزشی توسط دانشجویان توانسته است بر افزایش یادگیری و همچنین ارتقای تفکر نوآورانه آنها اثر گذارد. سهم نظری این مطالعه آن بود که استفاده از شبکه های اجتماعی به عنوان ابزار فناوری در حوزه آموزش با بکارگرفته شدن توسط دانشجویان به منظور دستیابی به اهداف و مقاصد در زمینه های آموزش، یادگیری، تبادل اطلاعات، اشتراک گذاری ایده ها، ایجاد گروه های جمعی و به اشتراک گذاری مطالب؛ در تسهیل یادگیری و ارتقای تفکر نوآورانه دانشجویان تاثیر داشته باشد.