مدل ساختاری پذیرش یادگیری الکترونیکی بر اساس سواد فناوری با میانجیگری تاب آوری روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی

هدف از پژوهش آزمون برازندگی مدل ساختاری پذیرش یادگیری الکترونیکی بر اساس سواد فناوری با میانجیگری تاب آوری روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی بود. این پژوهش از لحاظ هدف بنیادین و کمی و از نوع توصیفی همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد استان قم درسال تحصیلی 1401-1402 بودند. از میان جامعه مذکور نمونه ای برابر با 320 دانشجو به روش نمونه‌گیری در دسترس به پژوهش وارد شدند. از پرسشنامه پذیرش یادگیری الکترونیکی فام و همکاران (2020)، پرسشنامه سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات کاتز و مکلین (2007)، مقیاس تاب آوری کونور – دیویدسون (2003) و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و همکاران (2010) جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها به روش ماتریس همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار spss 26 و pls3 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که شاخص های مدل پیشنهادی از برازش قابل قبولی برخوردار هستند. همچنین مشخص شده که مسیرهای پیشنهادی محققان در مدل مفروض در سطح 95/0 اطمینان مورد تایید قرار گرفت. همچنین نقش میانجی تاب آوری روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی به وسیله آزمون بوت استروپ مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: سواد فناوری، تاب آوری روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی به شکل مستقیم و غیر مستقیم بر پذیرش یادگیری الکترونیکی اثر گذار است.