واکاوی رابطه بین روش‌های تدریس هوشمند و غیر هوشمند با نگرش شغلی در آموزگاران مدارس ابتدایی دخترانه استان البرز

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه روش‌های تدریس هوشمند و غیرهوشمند با نگرش شغلی در آموزگاران مدارس ابتدایی دخترانه استان البرز در سال تحصیلی 1402-1401 انجام شده است. جامعه آماری کلیه آموزگاران زن شاغل در دبستان‌های استان البرز در سال تحصیلی 1402-1401 می باشند که در مجموع تعداد معلمان 636 نفر می باشند و نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 242نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و به پرسش‌نامه های سبک‌های تدریس و پرسش‌نامه نگرش شغلی معلمان پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی وآمار استنباطی همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که، بین نگرش شغلی با سبک تدریس هوشمند با مقدار 298 /0 =r رابطه مثبت وجود دارد و همچنین بین نگرش شغلی با سبک تدریس غیرهوشمند با مقدار 256 /0 =r نیز رابطه مثبت وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ضریب تعیین تعدیل شده برابر با 0.114 =(radj) است با توجه ‌به یافته‌های پژوهش می‌توان بیان کرد که سبک‌های تدریس هوشمند و غیرهوشمند با نگرش شغلی معلمان رابطه مثبت دارند و می توانند میزان نگرش شغلی معلمان را پیش‌بینی کنند. همچنین پیشنهاد می شود تحقیق مشابه ای در جامعه مردان و متغیرهای موثر دیگر بر نگرش شغلی آموزگاران مورد مطالعه قرار بگیرد.