اثربخشی یادگیری معکوس بر انعطاف‌پذیری شناختی، اشتیاق تحصیلی و خودشکوفایی دانش‌آموزان

هدف از انجام پژوهش تعیین اثربخشی یادگیری معکوس بر انعطاف پذیری شناختی، اشتیاق تحصیلی و خودشکوفایی دانش ‏آموزان مقطع متوسطه اول بود.‏‏ پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل بود.‏‏ جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش ‏آموزان مقطع متوسطه اول(پایه هفتم) استان قم در سال تحصیلی 1401-1400که مشغول به تحصیل بودند.‏‏ نمونه شامل 30 دانش آموز بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و سپس در گروه آزمایش و گواه به شکل تصادفی جایگزین شدند.‏‏ برای جمع آوری داده‏ها‏ از مقیاس انعطاف پذیری شناختی دنای (2010)، مقیاس اشتیاق تحصیلی فردریکجز (2004) و مقیاس خودشکوفایی جونز (1986) استفاده شد.‏‏ در نهایت داده‏ ها‏ با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیری تحلیل شدند.‏‏ یافته‏ ها‏ نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معناداری بین پس آزمون گروه آزمایش و گواه در سطوح انعطاف‌پذیری شناختی، اشتیاق تحصیلی و خودشکوفایی دانش‌آموزان وجود داشت.‏‏ بنابراین می‏توان نتیجه گرفت یادگیری معکوس بر انعطاف پذیری شناختی، اشتیاق تحصیلی و خودشکوفایی دانش ‏آموزان مقطع متوسطه اول استان قم موثر بود.‏‏