اثر گرمایش جهانی بر تغییرات اقلیمی در شهرهای ایران وضرورت های زیست محیطی

ز جمله پیامدهای تغییر اقلیم خشکسالی، طوفانهای دریایی سهمگین مانند سونامی، بالا آمدن سطح آب دریاها، کاهش منابع آب شیرین، گرم شدن هوا، آتش سوزی جنگل ها، بیابان زایی، افزایش بیماریهای متعلق به مناطق گرم نظیر مالاریا ، اسیدی شدن آب اقیانوس ها و مهاجرت هستند. با افزایش اسیدیته آب دریا، برخی موجودات دریایی )مانند مرجان ها و برخی صدف ها(برای تشکیل یا حفظ پوسته های خود دچار تغییرات می شوند. در ایران در سال1401 ، تنها سه استان بی هنجاری مثبت بارش داشته اند. در بیست و هشت استان بارش با بی هنجاری منفی روبرو بوده است. بارش کل کشور نیز 27 درصد کمتر از نرمال با مقدار میانگین بلندمدت می باشد. بی هنجاری مثبت دما در بیشتر نواحی کشور ثبت شده است. تنها در جنوب مازندران و غرب اصفهان بی هنجاری منفی دما تا حدود 1/5 درجه سلسیوس نیز به چشم می خورد. روند تغییرات 50 ساله میانگین تبخیر-تعرق بالقوه در کل کشور با آهنگ افزایشی 4/88 میلی متر در هر سال نشان داده شده است. روند تغییرات شاخص خشکسالی براساس شاخص استاندارد شده بارش و تبخیر تعرق spei یک ساله نشان میدهد که درجه های ترسالی در پنج سال ثبت گردیده؛ سه سال ترسالی خفیف، یک سال ترسالی متوسط و یک سال ترسالی شدید وجود داشته است. پیامدهای اولیه افزایش دما در شهرها، در تغییراتی مانند پایین آمدن ضریب آسایش حرارتی، افزایش مصرف انرژی، افزایش نیاز آبی گیاهان، کاهش بارش، کاهش منابع آب های سطحی و زیرزمینی، افزایش مخاطرات اقلیمی مانند طوفان و سیلاب و...... ظاهر شود. تمام این پیامدها در شهرهای آینده نمود خواهد داشت. لذا در برنامه ریزی های آتی توجه به آنها اهمیت دارد.