توسعه اقتصاد دیجیتال در پیراشهر آینده؛ رهیافتی راهبردی

کلیات: در کشورهای جامانده از توسعه و کم برخوردار، تکاپو برای گذار از وضع موجود یک اقدام جدی و دغدغه ای بنیادین است که در این میان نیل به دگرش اقتصادی در فضاهای جغرافیایی از خطیرترین آن است. تجارب پیشتازان در امر توسعه موید این است که تحولات، نیازمند کاربست تنوع راهبردی جهت تحقق اهداف است. گسترش فضاهای پیراشهری به عنوان یک ترند فضایی که به موازات کلان روند شهرنشینی در جهان سوم به وقوع پیوسته و استمرار دارد؛ برای ایجاد توسعه و تحوالت مثبت در این فضاها نیاز به راهبردهایی کارآ و خصوصاً سازگار با شرایط روز جهان است. با بررسی رخدادهای گذشته در جهان و چشم اندازها و سناریوهایی که برای آینده آن ترسیم شده، میتوان دریافت که توسعه اقتصاد دیجیتال در فضاهای پیراشهری کشورها نظیر ایران میتواند یک راهبرد مناسب برای برنامه ریزی آینده باشد. بدین سان در نوشتار حاضر سعی شده تا ابعاد راهبرد مذکور برای کمک به برنامه سازیها و برنامه ریزی های بعدی در کشور، تشریح و تبیین شود. روش تحقیق: این نوشتار با رویکردی تحلیلی و با استفاده از مطالعه ی اسنادی تدوین شده است. یافته ها: فضاهای پیراشهری که غالبا سرریز جمعیتی کلان شهرهای ملی و منطقه ای را در خود جای داده است، کانون رو به تزاید انباشت ناکامی ها و پس زدگی ها ناشی از مدیریت های ناکارآ در سطوح مختلف محلی تا ملی و گاها فراملی نیز میباشد. بنابراین از الزامات برنامه ریزی برای دگرگونی اقتصادی در این فضاها، تناسب توامان راهکارها و راهبردها با اقتضائات محلی، ناحیه ای، ملی و فراملی است. اقتصاد دیجیتال به سبب قابلیت های ذاتی آن، با تنگناهایی که رویکرد سنتی اقتصاد دچار است، مواجه نیست. از اینرو، با مصادیقی نظیر حذف برخی هزینه ها، سرعت در تبادل و رویارویی تولید کننده و متقاضی، حذف واسطه ها، پویا نمودن سرمایه های انسانی جدید و غیره، ارتقا بهره وری و امکان دریافت درآمد بیشتر را برای خانوارهای ساکن فراهم می آورد. در فضای جغرافیایی ایران، ضعف زیرساخت های لازم برای توسعه اقتصاد دیجیتال اصلی ترین منابع برای تحقق این راهبرد است. نتایج: توسعه اقتصاد دیجیتال برای سکونتگاه های پیراشهری علاوه بر اینکه یک راهبرد کلیدی برای ایجاد تحولات در عصر کلان- روندهای شناخته شده جهان محسوب میشود، یک ضرورت اساسی نیز به شمار میرود. چرا که روند تغییرات جهان نشان میدهد که شهرها در دنیای مدرن به عنوان هسته های انباشت تکنولوژی های مدرن و هوشمند، با سرعتی فزونتر از گذشته توسعه اقتصادی (الاقل نسبت به پیرامون خود) خواهند داشت. در این رهگذر، اقتصاد فضاهای پیرامونی چنانچه برپایه چارچوب سنتی تدوام یابد، شکاف های برخوردار بسیار عمیق و ناخرسندی های اجتماعی بیش از پیش خواهد شد. بنابراین، فراهم کردن زیرساخت های لازم برای بکارگیری اقتصاد دیجیتال در امور اقتصادی، میتواند باعث برطرف شدن مشکلات شود وتاثیر چشمگیری در پیشرفت و توسعه پیراشهرها دارد.