دستیابی به برنامه استراتژیک شهرهای حساس به آب با رویکرد آینده نگاری (مطالعه موردی شهر مشهد)

کاهش منابع آب و افزایش تقاضای آن به ویژه در مناطق خشک باعث ایجاد بحران های آبی شده که شیوه های سنتی مدیریت و برنامه ریزی منابع آبی برای پرداختن به این مسئله کارآمد نیست. در این بین رویکرد آینده نگاری در برنامه ریزی شهر حساس به آب، رویکرد نوینی است که موجب افزایش اثربخشی برنامه ها و سیاست های شهری میگردد. شهر مشهد به عنوان یکی از شهرهای کلیدی کشور، نمونه موردی این پژوهش می باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر دستیابی به برنامه استراتژیک شهر حساس به آب مشهد است. به منظور مشارکت و نظرسنجی ذینفعان و ذی نفوذان پرسشنامه پژوهش تدوین شد. جامعه آماری آن تمام متخصصین و صاحب نظران و انتخاب نمونه بر اساس قاعده بارکلای تعداد 50 نمونه میباشد. داده های موردنیاز پژوهش از داده های میدانی و اسناد کتابخانه ای به دست آمده است. تحلیل اولیه داده ها با روش معادلات ساختاری در نرم افزار pls smart انجام شده و پس از شناسایی عوامل اثرگذار در آینده نگاری برنامه استراتژیک شهر حساس به آب مشهد، عوامل کلیدی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت پس از شناسایی امکانات و محدودیت های شهر مشهد با استفاده از مدل swot، راهبردها و سیاست های پژوهش تدوین شده است. نتایج پژوهش نشان داده است که شکاف قابل توجهی بین وضعیت فعلی تا دستیابی به برنامه استراتژیک شهر حساس به آب مشهد برای رسیدن به شرایط مطلوب وجود دارد؛ همچنین رشد طبیعی جمعیت شهر مشهد، توسعه کالبدی شهر و مهاجرت از روستاهای اطراف به شهر مشهد از مهمترین متغیرهای اثرگذار بر آینده نگاری برنامه استراتژیک شهر حساس به آب مشهد میباشند.