تبیین عوامل ونقش طرحهای محرک توسعه موثر بر آینده بافت ناکارآمد در شهرهای کوچک (مورد مطالعه: شهر کوهسار)

شهرهای کوچک همانند سایر شهرهای کشور با بحران های متعدد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی مواجه هستند و به دلیل ضعف در مدیریت شهری بویژه در راستای بافت ناکارآمد شهری، آینده توسعه شهری آنها در شرایط نامتعادلی قرار دارد. یکی از مهمترین سیاستهای نوین شهری برای حل مسائل و مشکلات شهری محدوده های ناکارآمد رویکرد بازآفرینی پایدار شهری است. در این بین درک درست از طرح های محرک توسعه به عنوان مداخلات راهبردی بازآفرینی پایدار و شناخت پیشران های موثر بر رشد و توسعه شهرهای کوچک ضرورت شناسایی عوامل محرک توسعه بیش از پیش مطرح ساخته است. در این راستا این مقاله کوشیده است با تکیه بر روش تحلیل کنش فضایی نحوه توزیع عوامل و پیشران های محرک توسعه را در شهر کوهسار واقع در شهرستان ساوجبلاغ مورد مطالعه قرار دهد و محرک های موثر برای ترسیم افق آینده شهر بویژه برای محدوده های ناکارآمد شهر کوهسار را شناسایی نماید. روش تحقیق از نوع توصیفی و تحلیل های کمی و کیفی با تکیه بر نرمافزار gis و با بهره گیری از تکنیک خودهمبستگی موران انجام شده است و نتایج تحلیل نشان داده است که معیار کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی به صورت خوشه ای و معیار اقتصادی به صورت تصادفی و نامتوازن در شهر کوهسار توزیع یافته است. یافته های پژوهش نشان میدهد توجه به ظرفیت و پتانسیل شهر کوهسار، ایجاد ظرفیت نهادی و اجرایی و بکارگیری استراتژی شهرسازی و ارائه تسهیلات ویژه اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی میتواند در توسعه آینده شهر و حل مسائل و مشکلات بافت ناکارآمد سهم بسزایی داشته باشد.