نقش نهادهای هوشمند در توسعه پایدار و حکمروایی آینده نگر در شهرهای ایران

چندی است که شهرهای هوشمند به عنوان یک راهکار برای توسعه پایدار و حکمروایی آینده نگر در شهرهای ایران مورد توجه قرار گرفته اند. این شهرها با استفاده از فناوری های نوین مانند فناوری اطلاعات و ارتباطات در کنار هوش مصنوعی، سعی میکنند خدمات شهری را به صورت یکپارچه، کارآمد و شفاف ارائه دهند و مشارکت شهروندان و ذینفعان را در تصمیم گیری ها و اجرای برنامه ها جلب کنند. مقاله حاضر با هدف بررسی نقش و جایگاه نهادهای هوشمند در توسعه پایدار و حکمروایی آینده نگر در شهرهای ایران، از روش توصیفی - تحلیلی استفاده کرده و از منابع مختلفی مانند مقالات علمی، گزارش های تحقیقاتی و بهره مندی از نظرات استخراج شده از پنل خبرگان، به عنوان داده های تحقیق، استفاده کرده است. نتایج نشان میدهند که نهادهای هوشمند میتوانند با ایجاد بسترهای ارتباطی، همکاری، یادگیری و نوآوری، به توسعه پایدار شهری کمک کنند و با ارائه خدمات الکترونیک، افزایش شفافیت، مسئولیت پذیری و مشارکت شهروندان، حکمروایی آینده نگر را تقویت کنند. این مقاله پیشنهاد میکند که برای تحقق شهرهای هوشمند در ایران، نیاز به تهیه یک نقشه جامع برای مدیریت شهر هوشمند و هماهنگی بین نهادهای مختلف شهری وزارتخانه ها و سازمان های مرتبط وجود دارد و با تامین زیرساخت های استاندارد برای استقرار شهرهای هوشمند و فرهنگ سازی مناسب، ظرفیت های لازم برای توسعه پایدار و حکمروایی آینده نگر در کشور هموار خواهد شد.