آنالیز پویشی فرایند خشکیدگی تدریجی دریاچه ارومیه: عوامل محرک و استراتژی‌های بازسازی اکوسیستم آبی

دریاچه ارومیه، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های شور جهان، در دهه‌های اخیر به دلیل تغییرات اقلیمی و فعالیت‌های انسانی، با پدیده خشکیدگی تدریجی روبرو شده است. این مقاله به بررسی پویشی فرایند خشکیدگی دریاچه ارومیه و تحلیل عوامل محرک اصلی این پدیده پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که کاهش بارش، افزایش دما، و بهره‌برداری ناپایدار از منابع آب، به‌ویژه در بخش‌های کشاورزی و صنعتی، به همراه ساخت سدها و تغییر کاربری اراضی، از عوامل کلیدی در کاهش تدریجی ترازآبی دریاچه بوده‌اند. این تغییرات تاثیرات منفی گسترده‌ای بر اکوسیستم آبی منطقه داشته است، به‌طوری‌که در صورت عدم اتخاذ تدابیر مناسب، این روند می‌تواند به فروپاشی کامل اکوسیستم منجر شود. در این راستا، مقاله حاضر مجموعه‌ای از استراتژی‌های بازسازی اکوسیستم آبی و احیای دریاچه ارومیه را پیشنهاد می‌دهد. این استراتژی‌ها شامل مدیریت پایدار منابع آب، بازچرخانی آب، استفاده از منابع آب نامتعارف، و مشارکت فعال جوامع محلی در فرایند احیا می‌باشد. همچنین، تاکید بر لزوم تدوین و اجرای سیاست‌های جامع و هماهنگ جهت مقابله با بحران آبی منطقه و تضمین بقای دریاچه ارومیه از دیگر مباحث مطرح شده در این مقاله است. اجرای صحیح این راهکارها می‌تواند به حفظ و احیای یکی از مهم‌ترین ذخایر طبیعی ایران کمک شایانی کند.