تاثیر برخی کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه شویدتوده بومی ورامین

به منظور تاثیر برخی کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه شویدتوده بومی ورامین، آزمایشی طی سال زراعی 1402 در شهرستان خوی به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد مطالعه در این تحقیق عبارت از کود زیستی مایکوریزا در سه سطح شامل شاهد یا عدم کاربرد، کاربرد مایکوریزای گونه intraradices glomus و g. mosseae، کود زیستی تثبیت کننده نیتروژن در سه سطح شامل شاهد یا عدم کاربرد، کاربرد نیتروکسین و سوپرنیتروپلاس و کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره در سه سطح شامل مقادیر صفر، 50% و 100% مقدار توصیه شده از هر کدام بعد از تجزیه خاک بودند. نتایج نشان داد که کاربرد تلفیقی و همزمان کل فاکتورهای آزمایشی روی صفات تعداد شاخه جانبی، تعداد چتر مرکب و عملکرد دانه توده بومی شوید ورامین موثر بودند. کاربرد تلفیقی انواع کودهای زیستی تحت شرایط مصرف مقادیر کاهش یافته کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره (صفر و 50% توصیه شده) با افزایش میانگین صفات مذکور همراه بود. همچنین کاربرد جداگانه کودهای زیستی تثبیت کننده نیتروژن به ویژه سوپرنیتروپلاس و کاربرد تلفیقی مایکوریزا با مقادیر کاهش یافته کودهای شیمیایی باعث افزایش تعداد دانه در بوته شوید نسبت به تیمار شاهد گردید. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از کودهای زیستی می تواند سبب بهبود وضعیت گیاه دارویی شوید شود و با استفاده از این ترکیبات می توان مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد تا از اثرات نامطلوب این کودها بر سلامت انسان و محیط زیست جلوگیری شود.