تحلیل تناسب اراضی جهت احداث شهرکهای جدید مطالعه موردی: شهر جدید شهریار

شهرها سیستم های بازی هستند که به طور مداوم منشاء تغییرات بوده و خود نیز در حال تغییر و تحول می باشند. با توجه به رشد روز افزون جمعیت شهرها در جهان امروز، فضای فیزیکی شهرها نیز توسعه و گسترش یافته، اراضی مرغوب بلعیده شده و از بین رفته اند و به همین دلیل مشکلات متعددی ایجاد کرده اند. به همین جهت، هدف این پژوهش ارزیابی تناسب اراضی شهری، بر پایه فاکتورهای طبیعی در شهر جدیدشهریار می باشد. روش تحقیق در این بررسی از نوع کاربردی بوده است. به منظور گردآوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی و جهت تجزیه و تحلیل داده ها و انجام محاسبات از نرم افزار arc gis استفاده شده است. جامعه آماری مورد بررسی، شامل کل اراضی شهر جدیدشهریار و محدوده پیرامون شهر بود. شاخص های مورد مطالعه نیز شامل شیب، جهت شیب، پوشش گیاهی، ژئومورفولوژی، توپورگرافی، زمین شناسی، ارتفاع، رودخانه، حوضه های آبخیز منطقه،اقلیم منطقه، خاک ، ...بودند.در اغلب موارد فرایندهای ژئومورفیکی که توسط سیستم های رودخانه ای ایجاد می شوند باعث بروز مخاطرات محیطی در محیط های انسانی و طبیعی می گردند. بنابراین چون شهر جدید شهریار در خروجی این حوضه قرار گرفته، ابتدا حوضه اول را به سه زیر حوضه تقسیم و سپس دبی حداکثر سیلاب با روش دیکن برای هر زیرحوضه محاسبه شد آنگاه بر اساس و با استفاده از gps، تفسیر عکس های هوایی و کاربرد gis نقشه ژئومورفولوژی منطقه ترسیم شد و در نهایت مشخص شد که شهر جدید شهریار به دلیل قرار گیری بر روی دشت سیلابی، از طرف آبراهه ها و رودخانه سعید آباد از یک طرف و به جهت قرار گیری قسمت هایی از شهر بر روی مخروط افکنه های شرقی و جنوبی و عواملی چون تعرض به حریم رودخانه و وجود مواد کوهرفتی و سست در حاشیه رودخانه سعید آباد از طرف دیگر، در معرض مخاطرات محیطی ناشی از فرایندهای رودخانه ای و عوامل انسان ساخت قرار دارد.