مدیریت رفتار سیستم آبی حوزه آبریز آجی چای با در نظر گرفتن اندرکنش بین آبخوان و رودخانه با تلفیق مدلهای weap و modflow

مدیریت تخصیص آّب با استفاده از روش تحلیل سناریوها و برنامه ریزی تکاملی یکی از راه‌های مناسب برای بالا بردن ظرفیت تامین آب و استفاده بهینه از آب موجود می‌باشد یعنی با اعمال مدیریت مناسب بر سدهای موجود و مخازن زیرزمینی، اتخاذ سیاست‌های بهینه‌ی بهره‌برداری از آنها و همچنین پیش بینی مناسب از میزان تقاضا در آینده، می‌توان بدون اجرای طرح‌های جدید ظرفیت منابع آب موجود را با هزینه مناسب افزایش داده و جلوی خسارت ناشی از تخصیص نامناسب آب را گرفت. این مطالعه بر روی مدل‌سازی حوضه‌ی رودخانه آجی‌چای تبریز واقع دراستان آذربایجان شرقی متمرکز شده است. در این تحقیق ابتدا مدل مفهومی حوضه‌ی آجی‌چای با کمک نرم افزار gms طراحی گردیده و سپس در محیط گرافیکی مدل weap آجی‌چای مدل شده و برقراری ارتباط بین دو مدل صورت گرفته است. سناریو مورد بحث در این تحقیق شامل بررسی میزان تقاضا و ذخیره منابع آب زیرزمینی با افزایش نرخ رشد جمعیت، کاهش سطح زیر کشت و استفاده از روش آبیاری قطره‌ای به جای آبیاری سنتی تا سال 1400 می باشد. نتایج نشان داد که میزان تقاضای آب در حوضه آبریز آجی چای بصورت سالیانه 396 میلیون متر مکعب می باشد در حالیکه شارز آب زیرزمینی در سال آبی 90-89 تنها 150 میلیون متر مکعب می باشد که از این میزان 100 میلیون متر مکعب آن حاصل برگشت آب کشاورزی می باشد. بنابراین کل نیاز آبی با استفاده از برداشت از آبخوان تامین نمی شود و نیاز تامین نشده در حوضه وجود دارد. همچنین با کاهش سطح زیر کشت معادل 19 درصد تا سال 1400 و جایگزینی ابیاری قطره‌ای با راندمان 90 درصد بجای آبیاری سنتی میزان تقاضا آب 19 درصد کاهش می‌یابد و از سال 1396 تا 1400 به میزان متوسط 60 میلیون متر مکعب در مصرف آب صرفه جویی می شود.