مدل سازی آبهای زیرزمینی و گیرش چاه ها برای ردیابی آلودگی

تعیین سطوح گیرش چاه های یک منطقه، از طریق فرایند مدل سازی، رویکرد مناسبی برای مدیریت آلودگی آب‌های زیرزمینی می باشد. هدف اصلی این تحقیق تعیین سطوح گیرش چاه های شرب و کشاورزی به منظور تعیین مسیر گیرش آلودگی های سطحی اطراف چاه ها با استفاده از فرآیند مدل سازی عددی می باشد. در تحقیق حاضر، مدل سازی عددی برای تعیین مناطق گیرش و حریم چاه در دشت اردبیل انجام شد. پس از واسنجی و اعتبارسنجی مدل modflow، پارامترهای مدل تحلیل حساسیت شدند. پس از تایید و صحت سنجی مدل سازی جریان آب زیرزمینی، مدل سازی جهت حرکت انتقال ذرات با مدل modpath انجام گردید. نتایج حاصل از مدلسازی بیلان آب‌های زیرزمینی نشان می‌دهد که بیلان آبخوان منفی بوده که مقدار آن معادل 18.3 میلیون متر مکعب در سال می‌باشد. ناحیه گیرش مدل سازی شده برای اکثر چاه ها دارای شکل کشیده با طول بیش از 8 کیلومتر می باشد. مطابق آزمون حساسیت چند پارامتر مهم بر سطح گیرش چاه ها مشخص شد که افزایش دبی پمپاژ طول و عرض منطقه گیرش را افزایش می دهد. افزایش ضریب هدایت هیدرولیک طول منطقه گیرش را افزایش و عرض آن را کاهش می دهد.