بایسته های تربیت اخلاقی نوجوانان با تکیه بر نامه ی 31 نهج البلاغه

نهج البلاغه کتاب اخلاق و امام علی (علیه السلام) مربی اخلاق انسان ها است. تربیت اخلاقی زمینه ساز شکوفایی صفات نیک و ترک صفات ناپسند است. نامهی 31 نهج البلاغه، حاوی بایدهای اخلاقی مهمی پیرامون ارتباط انسان با خدا، خویش و جامعه میباشد که در تربیت اخلاقی نقش اساسی دارد. اهمیّت و حساسیت دوران نوجوانی و روح آماده و مستعد نوجوان در پذیرش تربیت مبتنی بر اخلاق، سبب شد تا پژوهش حاضر به صورت کتابخانه‌ای و با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی بایسته های تربیت اخلاقی نوجوانان با تکیه بر نامه ی 31 نهج البلاغه بپردازد. به این منظور نکات مهم تربیتی این نامه که میتواند نقشه ی راه تربیت اخلاقی نوجوانان باشد در سه دستهی بایدهای متناظر به رابطه ی نوجوان با خدا، بایدهای متناظر به رابطه ی نوجوان با خودش و بایدهای متناظر به رابطه اش با دیگران بررسی و نتایج زیر حاصل شد: تعظیم خالق، اعتماد به خداوند و تقوای الهی از بایدهای مهم در ارتباط با خداوند است. کرامت و آزادگی و خودسازی از بایدهای ارتباط با خویش و رعایت وجدان در معاشرتهای اجتماعی و رعایت حقوق دوستان از بایدهای ارتباط با دیگران میباشد.