بایسته های تقوا درروابط اجتماعی از منظر نهج البلاغه

تقوا به عنوان یک ارزش اخلاقی از مهمترین عناصری است که اصلاح اجتماعی متقوم به آن است تحقیق حاضر باهدف بررسی بایسته های تقوا در روابط اجتماعی از منظرنهج البلاغه که عنوانی جهت دستیابی به مفهوم تقوای اجتماعی و عوامل دستیابی به تقوا درسطح اجتماع بامحوریت نهج البلاغه است با روش توصیفی-تحلیلی در سه زیرشاخه ی اصلی اخلاقی، حقوقی واقتصادی بررسی شده است. بنابریافته ها ی بایسته های اخلاقی تقوا در سطح اجتماع در دو مجموعۀ گفتار همچون: لزوم صداقت، لزوم رعایت آداب سخن گفتن، نرمی ونیکویی در سخن گفتن وگفتن سخن استوار ومجموعۀ کردار همچون: داشتن عفت، لزوم حسن ظن نسبت به دیگران، لزوم دوری از اختلاف وتفرقه، رعایت حقوق انسانی، مراعات انصاف وعدالت خواهی، لزوم تعاون وهمفکری دراموراجتماعی، معاشرت وبرقراری روابط مهرآمیز با یکدیگردسته بندی می شود و بایسته های حقوقی تقوا در سطح اجتماع همچون لزوم وفای به عهد وامانت داری وهمچنین بایسته های اقتصادی تقوا در سطح اجتماع همچون توجه به توانمندسازی اقتصادی مردم، لزوم رعایت آداب تجارت واستئثارنکردن موردبررسی قرار میگیرد. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان میدهد که رعایت این بایسته ها درروابط اجتماعی میتواند الگویی برای رفتار ارتباطی میان انسان ها در سطوح مختلف ارائه دهد تا روابط اجتماعی دربهترین شکل ممکن صورت گیرد وتقوا در سطح اجتماع گسترش یابد.