آسیب های فرهنگی خیانت کارگزاران از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

«تشکیل حکومت» و اداره و سامان‏دهی امور مردم و جامعه، از مسائلی است که در طول تاریخ همواره مورد توجه بوده است. «روابط میان حاکم و مردم» نیز در زمره قضایایی بوده که از نظر دور نمانده و در چارچوب ویژه‏ای مد نظر قرار گرفته است. اصولا ایجاد تعادل و انسجام در روابط بین حاکم و شهروندان، از چنان اهمیت والایی برخوردار بوده که به منظور ایجاد پایایی و ثبات در ارکان یک جامعه، قوانین مخصوصی طراحی و وضع شده است. این رویه از نظر اسلام نیز مخفی نمانده و به موازات ارائه آموزه‏های اجتماعی و سیاسی در قالب گزاره‏های وحیانی اعم از آیات و روایات، حقوق و تکالیف متعددی در رابطه دوسویه بین حاکم و مردم لحاظ گردیده است. از جمله حقوق مردم بر حاکم اسلامی، آن است که نسبت به آنها وفادار و متعهد مانده و امور ایشان را در زمینه‏های مختلف سازمان‏دهی و مدیریت نماید. اما چنان‏چه کارگزاران و مدیران جامعه بدعهدی و یا مرتکب خیانت شوند، آسیب‏های فراوانی در زمینه های مختلف دامنگیر افراد و جامعه می شود ،در این نوشتار آسیب هایی که در بعد فرهنگی جامعه رخ می دهد از جمله: بی‏اعتنایی مردم به شعائر دینی، ایجاد بدعت در دین ،ترویج الگو های نا صحیح و... که بی تردید به طور غیر مستقیم و تدریجی در اساس حکومت اسلامی را تهدید می‏کند، بیان شده، این اثر با روش کتابخانه‏ای در بستر قرآن و نهج البلاغه گردآوری و با شیوه توصیفی- تحلیلی تدوین گشته است.