راهکارهای تربیت اجتماعی از منظر نهج البلاغه

انسان موجودی است که در تعامل با جامعه و روابط و مناسبات اجتماعی رشد می‌کند و به همان نسبت که از نظر آثار وجودی خویش بر اجتماع می‌گذارد این آثار و خواص وجودی با تشکیل هویتی مستقل، یک موجودیت اجتماعی را پدید می‌آورد که به نحو مقتضی فرد را تحت تاثیر و تربیت خویش قرار می‌دهد. با توجه به چنین تعاملی است که حضرت علی (علیه السلام) به تاثیر تربیتی محیط اجتماع پرداخته و اهمیت و نقش آن را در سازندگی شخصیت فرد یادآور شده است هدف تحقیق حاضر بررسی روش‌های تربیت اجتماعی در نهج‌البلاغه و ارائه الگویی برای تبیین آن در عصر آموزشی امروزه است...، تحقیق حاضر با روش تحلیلی و توصیفی به استناد سخنان گران‌بهای حضرت علی (علیه السلام) و تحقیقات پیشین در این راستا به بررسی راهکارهای تربیت اجتماعی با توجه به آموزه‌های نهج‌البلاغه پرداخته است. نتیجه‌های پژوهش حاضر با استناد از سخنان حضرت علی (علیه السلام) به بررسی راهکارهای تربیت اجتماعی دو شیوة تربیتی مشاهده می‌شود: یکی توصیه‌ و سفارش‌ به چگونگی برخورد والدین و مربیان با متربی و نحوة آموزش آنان به این نسل پرنشاط می‌باشد و شیوة‌ دیگر‌ که مستقیما به خود متربی مرتبط است ارائه شده با توجه به سخنان آن حضرت خصیصه‌های فرد بالنده را در عرصه تربیت اجتماعی در حیطه‌های شناختی، عاطفی و روانی و حرکتی ارائه نموده است.