اوصاف ثبوتیه و سلبیه خداوند از منظر نهج البلاغه

یکی از مسائل بسیار مهم بعد از اثبات وجود خدا وند بحث درباره صفا ت الهی است که از اهمیت فراوان ی در مبحث خداشناسی برخوردار بوده و امری مسلم و تردیدناپذ یر است و از طرفی چون بنده را به ذات خالق راهی نیست ، همواره کوشیده‌ درمسیرشناخت صفات پروردگار گام برداشته تا بتواند باری‌تعالی را از طر یق صفاتش بشناسد . لذا با بررسی خطبه ها ، نامه ها و حکمت های حضرت علی (ع) درذیل نهج‌البلاغه، با روش توصیفی وتحلیلی از راه جمع‌آوری اسنادی، آنچه که از برخی صفات ثبوتیه و سلبیه الهی بررسی شد، معلوم گردید که در فرازهای متعددی از سخنان حضرت علی (ع) به این مساله تصریح شده که ازلیت حق تعالی را آغاز ی نیست و ابدیتش را پایانى نه. او نخستین است و پیوسته بوده و ماناست و سرآمدى ندارد. درباره او کى؟ و یا لفظ (تا) را نمى توان به کاربرد. و در انتها اینکه ذات اقدس حق در وصف نیاید و خرد ع اجز از توصیف است.