پیامدهای فقر خانواده بر سلامت روان کودکان از منظر حضرت علی علیه السلام

خانواده یکی از اساسی‌ترین نهادهای اجتماعی است و در مراحل اولیه رشد کودک مهد پرورش وی به شمار می‌رود. به همین دلیل هرگونه اختلالی که در خانواده پدید‌ آید، تاثیر مخربی در روحیه کودک می‌گذارد. فقر از جمله اموری است که سلامت روان خانواده را تحت تاثیر خود قرار میدهد. در امر تربیت کودک، فقر غفلت مستمری را پدید می‌آورد که این امر در بی‌ثباتی و فقر اخلاقی کودکان تاثیر خواهد گذاشت. تبعیت اخلاقی کودکان اغلب در رابطه باکسانی است که امکاناتی دارند و طفل برای بهره‌مندی از مواهب و نعمت‌ها همدست دیگر کودکان دنباله‌رو می‌شود و زندگی حال و آینده‌اش صدمه می‌بیند. پیامدهای فردی فقر در سلامت روان در اموری مانند؛ احساس حقارت، ضعف اخلاقی و نقص عقل و دین، کاهش عزت نفس بدست آمده و همچنین پیامدهای اجتماعی تاثیر فقر بر سلامت روان، در مواردی همچون: عدم جامعه پذیری، تضعیف جایگاه اجتماعی، انزواجویی، تن دادن به بزهکاری قابل تامل است. با توجه به این پیامدها، اگر فرهنگ فقر، به عنوان یک نوع و منش زندگی درآید، خانواده‌ی فقیرخود را با فقر درگیر می‌یابد، و ناچار نوع زندگی خود را تا حد زیادی با شرایط فقر هماهنگ می‌کند. این هماهنگی به مرور زمان به صورت عرف و عادت درآمده و برای حذف یا کاهش آن در جامعه تلاش بسیاری لازم است و به شدت زمان را میکشد. در این مقاله، محقق بر آن است تا به بررسی پیامدهای فقر بر سلامت روان کودکان به روش توصیفی-تبیینی بپردازد.