تاثیر خیانت حاکمان بر جامعه از بعد سیاسی و امنیتی_نظامی از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

«تشکیل حکومت» و اداره و سامان‏دهی امور مردم و جامعه، از مسائلی است که در طول تاریخ همواره مورد توجه نظام‏ های گوناگون سیاسی بوده است. از این میان «روابط میان حاکم و مردم»، از چنان اهمیت والایی برخوردار بوده که به منظور ایجاد پایایی و ثبات در ارکان یک جامعه، قوانین مخصوصی برای آن طراحی و وضع شده است. این رویه از نظر اسلام نیز مخفی نمانده و به موازات ارائه آموزه‏های اجتماعی و سیاسی در قالب گزاره‏های وحیانی اعم از آیات و روایات، حقوق و تکالیف متعددی در رابطه دوسویه بین حاکم و مردم لحاظ گردیده است، پرداختن به چنین موضوعاتی حائزاهمیت و ضروری است، تا از رهگذر شناخت و اجرای این آموزهها بتوان به هدف تشکیل حکومت از منظر اسلام نزدیک شد.از جمله حقوق مردم بر حاکم اسلامی، آن است که نسبت به آنها وفادار و متعهد مانده و امور ایشان را در زمینه‏ های مختلف سازمان‏دهی و مدیریت نماید. اما چنان‏چه کارگزاران و مدیران جامعه بدعهدی و خیانت کنند، آسیب ‏های فراوانی چون سرپیچی از امر رهبری، از دست رفتن اقتدار جامعه،... در حوزه سیاسی، تضعیف امنیت ملی و ایجاد تفرقه، ضعیف شدن بنیه نظامی،...در حیطه امنیتی، به وجود می‏آید که اساس حکومت اسلامی را تهدید می‏کند. داده‏ های اولیه اثر حاضر، با روش کتابخانه‏ ای در بستر قرآن و نهج البلاغه گردآوری و با شیوه توصیفی- تحلیلی تدوین گشته است.