زیست شرافتمندانه و حقوق بنیادین بشر با بهره مندی از عهدنامه امام علی(ع) به مالک اشتر

انسان بدلیل حیثیت خدادادیش فی نفسه شایسته بهره مندی از حقوق است این حقوق از دیر باز ذهن اندیشمندان و مکاتب مختلف بشری را به خود معطوف نموده بود بیشتر این حقوق در فرهنگ ها وادیان مختلف با اندکی تفاوت ومسامحه مشترک بودند با پیشرفت های که در سطح جهانی بویژه در حوزه ی ارتباطات صورت گرفت بهره مندی از حقوق مشترک و همگانی به سود تمامی جوامع انسانی تشخیص داده شد؛ با گذر زمان و کوشش های صورت گرفته پاره ای از این قواعد فراگیر و بتدریج اهمیت بیشتری یافت و تحت عنوان حقوق بنیادین شناخته شد که پاره ای از مصادیق آن مانند حق آزادی،کرامت انسانی و برابری می باشد. این حقوق بعلاوه ی برخی دیگر در منابع اسلامی از جمله نهج البلاغه آمده است وحتی در 14 قرن پیش و همزمان با قرون وسطی در اروپا جزء تکالیف مرعای حکومت علوی به حساب می آمد. با این همه این پژوهش با این هدف که آیا حقوق مزبور می تواند زیست شرافتمندانه بشر را تامین و تضمین نماید ورضایتمندی مردم را در پی داشته باشد؟ با روش توصیفی-تحلیلی صورت پذیرفته است.