ارکان شهروندی زیست شرافت مندانه از منظر نهج البلاغه

در این تحقیق، با تاکید بر ارکان شهروندی زیست شرافتمندانه،ازمنظر نهج البلاغه به عنوان یک متن دینی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیرات و پیام‌های نهج البلاغه در شکل‌گیری شرایط جامعه و اثربخشی آن در ساختار زندگی مدنی متمرکز شده است. با بازنگری در اقسام مختلف این متن دینی، ما سعی خواهیم کرد تا به مضامینی دست یابیم که قابلیت پاسخ‌گویی به فرضیه ما درباره نقش بنیادین زیست شرافتمندانه در زندگی اجتماعی را دارا هستند.در نتیجه اگر این فرض برقرار شود، می‌توان نهج البلاغه را به عنوان یک منبع معتبر در زمینه حقوق عمومی و همچنین زیست شرافتمندانه شناخت و از آن به عنوان یک راهنمای اخلاقی و اجتماعی برای جامعه مدنی در نظر گرفت.سوال اصلی این تحقیق مصادیق و موارد زیست شرافتمندانه در نهج البلاغه است که به این منظور چیستی مفهوم زیست شرافتمندانه در نهج البلاغه با تاکید بر چند محور بررسی می گردد ارکان معنوی زیست شرافتمندانه ، حق امنیت در زیست شرافتنمندانه، ارکان فرهنگی زیست شرافتمندانه، ارکان اقتصادی زیست شرافتمندانه، ارکان قضایی زیست شرافتمندانه. نهایتا این مقاله در صدد است برخی مفاهیم زیست شرافتمندانه را در متن نهج البلاغه مورد بررسی قرار دهد و در خاتمه این نتیجه حاصل می شود که در کنار دو نوع زیست در نظامهای گوناگون که به ترتیب عمدتاً مبتنی بر حق محوری و تکلیف محوری استوار است در نهج البلاغه امیرمومنان(ع) به زیست مبتنی بر محوریت حق و تکلیف به صورت متقابل معتقد است.