تدوین چهارچوب نهادی حکمرانی ایمنی شهری

در قرن بیست‌ویکم فقدان ایمنی شهر یکی از مسائل چالش‌برانگیز و تهدیدی جهانی به شمار می‌آید که پایداری شهرها را در مواجهه با بحران و مخاطرات تحت تاثیر قرار داده است. ازاین‌رو پیگیری رویکردی چندجانبه به‌منظور مقابله با علل و اثرات اجتناب ناپذیر بحران‌ها امری الزامی است. در عصر حاضر اهمیت ایمنی و امنیت شهرها و کشورها در برابر تکانه‌ها و فشارهای وارده بر آن به‌منظور اتخاذ تصمیمات و کاربست رویکردهای نوین در سیستم مدیریت و برنامه‌ریزی ایمنی شهرها امری آشکار است که برای عملکرد نظام‌ها در مواجهه با آسیب‌ها امری ضروری تلقی می‌شود. امروزه آینده ایمنی شهرها در برابر تغییرات و بحران‌ها در کاربست نوآورانه حکمرانی نهفته است و موجب شده است که حکمرانی ایمنی شهر به راه حلی پایدار تبدیل شود و به‌عنوان ابزار قدرتمندی شناخته شود که شهرها را قادر می‌سازند که مباحث مرتبط با ایمنی شهر را مدیریت نمایند. ازاین‌رو توجه به حکمرانی ایمنی شهر در قالب طراحی و تدوین چهارچوب نهادی موثر و کارآمد از اهمیت بسیاری برخوردار است که این پژوهش اهمیت این رویکرد را نشان می‌دهد که چگونه موجب کارآمدی و اثربخشی برنامه‌ریزی‌ها، تصمیمات و سیاست‌گذاری‌ها ایمنی شهر می‌شود. در ادامه با هدفی کاربردی، رویکردی توصیفی-تحلیلی و بهره‌گیری از اسناد و مقالات به بررسی مفاهیم و ابعاد حکمرانی ایمنی شهر پرداخته می‌شود و ابعاد، مولفه‌ها و اصول آن را احصاء می‌نماید. یافته‌های پژوهنش در قالب چهارچوب نهادی حکمرانی ایمنی شهری محورهایی نظیر ویژگی نهادی، ویژگی کنشگران، ویژگی خدمات و ویژگی جامعه را نشان می‌دهد و ضرورت تمرکز کشور را بر روی حکمرانی ایمنی شهری جهت ارتقاء مدیریت شهرها اثبات می‌نماید.