بررسی ارتباط بین ظرفیت فیزیکی انجام کار و استرس شغلی با زمان واکنش در آتش نشان های شهراصفهان

ارزیابی شاخص ظرفیت فیزیکی انجام کار کارکنان در راستای برآورد میزان تناسب ویژگی های فیزیولوژیک افراد با ظرفیت های مورد نیاز کاری که به آن اشتغال دارند، مورد استفاده قرار می گیرد. از شاخص های آمادگی جسمانی می توان به ظرفیت هوازی اشاره کرد که به عنوان بیشترین ظرفیت انجام کار در طول شیفت پذیرفته شده است. مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی بوده که در این مطالعه 400 نفر از کارکنان عملیاتی آتش نشانی در 27 ایستگاه از چهار منطقه آتشنشانی شهر اصفهان با حداقل یک سال سابقه کار مستمر جهت انجام آزمون به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. نتایج نشان داد بین ظرفیت انجام کار فیزیکی و bmi ارتباط قوی و مستقیم یافت گردید. در همین راستا میان نمره شاخص ظرفیت انجام کار فیزیکی و سن ارتباط معکوس به ثبت رسید. در ادامه نتایج آزمون می توان گفت بین ظرفیت انجام کار فیزیکی و نمره زمان واکنش انجام کار ارتباطی مشاهده نشد اما در دو حیطه (حمایت همکاران و حمایت مسئولین) از پرسش نامه استرس شغلی با زمان واکنش انتخابی ، همبستگی معکوس و معناداری مشاهده شد.