استفاده از پرده هوا جهت زون‌بندی پارکینگ با روش دینامیک سیالات محاسباتی

در سال‌های اخیر استفاده از فضای پارکینگ در ساختمان‌های بزرگ گسترش یافته است. در مبحث سوم مقررات ملی ساختمان ایران به‌منظور افزایش ایمنی ساختمان‌ها در برابر آتش‌سوزی قوانین متعددی وضع شده است. از جمله این قوانین مربوط به حوزه‌بندی در پارکینگ‌ها با مواتع آتش‌بند از جمله پرده دود و پرده حریق می‌باشد. در پژوهش مورد بررسی، یک پارکینگ با مساحت 33600 مترمربع با استفاده از پرده هوا به دو زون مساوی تقسیم شده است. در این پژوهش دو سناریو برای حریق جهت بررسی عملکرد پرده هوا در نظر گرفته‌شده‌ که در سناریو اول وقوع حریق در مرکز یک زون پارکینگ بوده و سناریو دوم حریق در فاصله 5 متری از پرده هوا مدل‌سازی شده است. پرده هوا از دو قسمت دمنده سقفی با سرعت 10 متر بر ثانیه و سیستم مکش از کف با سرعت 12 متر بر ثانیه در محل جدایش زون انجام می‌شود. باتوجه به نتایج شبیه‌سازی وقوع حریق در فاصله 5 متری از پرده هوا بحرانی می‌باشد. سنسور دمای جانمایی شده در فاصله 2 متری از پرده هوا در مدت زمان شبیه‌سازی تقریباً ثابت بوده و پرده هوا مانع از افزایش دما در زون امن شده است. با توجه به وقوع حریق در نزدیکی پرده هوای جنوبی و تاخیر زمانی در فعال شدن پرده هوا، بخشی از دود وارد زون امن شده است. به‌طورکلی در مدت زمان شبیه‌سازی میدان دید در زون امن در تمام فضای پارکینگ حداقل 15 متر می‌باشد. با توجه به نتایج شبیه‌سازی می‌توان نتیجه گرفت که پرده هوا را جایگزین پرده دود و آتش نمود که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر از پرده دود و آتش بوده و در روند عبور و مرور افراد و تجهیزات تسهیل ایجاد می‌نماید.