مطالعه مقایسه ای سطح تاب آوری در مدیریت بحران درهلال احمر و سازمان آتش نشانی

سازمانهای آتشنشانی و هلال احمر با هدف اصلی نجات جان و اموال انسانها تشکیل شده اند بنابراین یک آتش نشان و نیروی امدادی هلال احمر قادر است در بحرانی ترین شرایط محیطی و زیان آورترین شرایط کاری به یاری حادثه دیدگان بشتابند. با توجه به آمارهای حریق و حوادث، تعداد مصدومین و فوت شدگان ماموران آتش نشان و نیروهای امدادی هلال احمر در طی سالیان اخیر نگران کننده است چرا که آنها در محیط های پر مخاطره آمیز و از جمله انفجارات به امدادرسانی و عملیات می پردازند، لذا آسیب پذیری آنان در حد بالایی است. علاوه بر این، عوارض و مخاطرات شغلی در حرفه آنها با بروز و تشدید انواع بیماری های جسمی و روانی جلوه می کند. هدف از این پژوهش پاسخ به این پرسش است که:آیا تفاوتی در سطح تاب آوری در مدیریت بحران در سازمان های آتشنشانی و هلال احمر شهر تهران وجود دارد؟ و نوع روش دراین پژوهش بصورت توصیفی- پیمایشی می باشد. تاب آوری بطور کلی یعنی بازگشت به تعادل اولیه یا رسیدن به تعادل سطح بالاتر(در شرایط تهدیدکننده)است. و از این رو سازگاری موفق در زندگی را فراهم می کند. از نظر هدف آن بررسی مقایسه ای سطح تاب آوری در مدیریت بحران در سازمان های آتشنشانی و هلال احمر شهر تهران است، زمان انجام این پژوهش سال 97 می باشد. ابزار گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه می باشد. ابزار اصلی این تحقیق از دو نوع پرسشنامه تشکیل شده است. و شامل پرسشنامه استاندارد سطح تاب آوری دیویدسون (2003)،25 سوال و پرسشنامه مدیریت بحران مادسیچ وهمکاران(2005) شامل 44 سوال که شامل ابعاد(تعهد مدیریت 9سوال، فرهنگ خطاپذیری7سوال،فرهنگ یادگیری 6 سوال، آمادگی 3 سوال، آگاهی13 سوال، انعطاف پذیری6 سوال) و در قالب طیف پنج گزینه ای لیکرت براساس گزینه های (بسیار کم، کم، متوسط، زیاد و بسیارزیاد) می باشد.