ارتباط فرهنگ ایمنی، مدیریت بحران با سطح تاب آوری در سازمان آتش نشانی تهران

پژوهش حاضر، با هدف بررسی ارتباط فرهنگ ایمنی ، مدیریت بحران و سطح تاب آوری در سازمان آتشنشانی تهران به روش توصیفی تحلیلی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را تعدادی از کارکنان سازمان آتشنشانی تهران به تعداد 170 نفر تشکیل داد، که از میان آنها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 122 نفر برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. ابزار اصلی این تحقیق از سه نوع پرسشنامه تشکیل شده است. و شامل پرسشنامه استاندارد سطح تابآوری دیویدسون (2003)،25 سوال و پرسشنامه مدیریت بحران مادسیچ وهمکاران (2005) شامل 38 و پرسشنامه فرهنگ ایمنی در برگرفته از پرسشنامه استاندارد دنینسون که شامل 40 سوال در قالب طیف پنج گزینهای لیکرت براساس گزینههای (بسیار کم، کم، متوسط، زیاد و بسیارزیاد) بود. که روایی آن توسط تعدادی از پاسخگویان تایید شد و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 85/0، 87/0، 86/0برآورد شد. تجزیه تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار spss با نسخه 22 در سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و کواریانس انجام شد. نتایج حاصل از این تحلیل نشان داد که بین سطح تاب آوری و فرهنگ ایمنی با مدیریت بحران رابطه مثبت و معناداری در سطح 99 درصد وجود دارد.همچنین نتایج نشان داد که ضریب همبستگی چندگانه (r) بین سطح تاب آوری و فرهنگ ایمنی با مدیریت بحران در سازمان آتشنشانی تهران با 763/0 است، که بیانگر همبستگی بالا بین بین ضریب همبستگی بین سطح تاب آوری و فرهنگ ایمنی با مدیریت بحران در سازمان آتشنشانی تهران است. ضریب تعیین (r2) برابر با 582/0 است. بدین معنی که 2/58 درصد از تغییرات متغیر وابسته توسط متغیرهای مستقل تحقیق، یعنی سطح تاب آوری و فرهنگ ایمنی قابل پیش‏بینی است و بقیه تغییرات مربوط به متغیرهای دیگری است .