ارائه مدلی کیفی برای آموزش شهروندی در بحران های آتش سوزی بزرگ با تکیه بر گرندد تئوری (مطالعه موردی: بحران های آتش سوزی بزرگ)

ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻓﺮورﻳﺨﺘﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن مرﺗﻔﻊ ﭘﻼﺳﻜﻮ در ﻣﺮﻛﺰ ﺗﻬﺮان، ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺷﻬﺮوﻧﺪان اﻳﻦ ﺷﻬﺮ، ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺮدم اﻳﺮان را در ﺷﻮﻛﻲ ﻋﻈﻴﻢ ﻓﺮو ﺑﺮد. ﺷﺪت آﻧﭽﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻳﺎزده ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ﻧﻴﻮﻳﻮرک ﻗﺎﺑﻞ ﻗﻴﺎس ﻧﻴﺴﺖ، اﻣﺎ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺷﻜﻠﻲ و ﻧﺤﻮه ﻓﺮورﻳﺨﺘﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﺳﻄﺢ اﻓﻜﺎر ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺟﻬﺎن، ﻫﻤﺎن ﻓﻀﺎى وحشتناک و ﺑﻬﺖآور را ﺗﺪاﻋﻲ کردد. در همین راستا پیش بینی می شود تا با آموزش شهروندان می توان خسارات این حادثه را کاهش دهد. در همین راستا هدف تحقیق حاضر ارائه مدلی برای آموزش شهروندی در بحران های آتش سوزی (بحران های آتش سوزی بزرگ) با تکیه بر گرندد تئوری است. توسعه کمی فعالیت های پژوهشی در جوامع دانش بنیان و توسعه یافته و در حال توسعه روندی دائمی و مستمر است و تنوع در روشهای مختلف پژوهشی نیازمند رویکرد جدیدی از روش ها و مدل های تحقیقاتی می باشد. بنابراین رویکرد تحقیق حاضر از نوع کیفی می باشد. ابزار تحقیق حاضر مصاحبه است که از پنل نخبگان جمع آوری شده است. نخبگان انتخاب شده در این پژوهش فرماندهان آتش نشانی درگیر در بحران ساختمان پلاسکو بودند که از بین آن ها 15 نفر به صورت تصادفی انتخاب شد. نتایج نشان میدهد که مهمترین مقوله های استخراج شده شرایط توسعه، شرایط مشارکت، فعالیت های آموزشی، اثربخشی‌ دوره های آموزشی‌، علل آتش سوزی بزرگ و پیامدهای آتش سوزی بزرگ است. طراحی یک طرح جامع آموزش عمومی، یک فرایند مشارکتی است که حاصل آن را می توان در وجود یک سیستم کنترل و حفاظت مدون در برابر حریق دید. آموزش شهروندی عمومی و افزایش آگاهی مردم از طریق آموزش شهروندی کوتاه مدت، آموزش از طریق رسانه های عمومی مانند رادیو، تلویزیون، روزنامه ها و بروشورهای محلی می تواند مهم ترین جنبه فعالیت های پیشگیرانه حریق باشد.