ارتقا ایمنی در معابر شهری با تاکید بر لزوم استفاده از تجهیزات ایمنی و حفاظتی

روند رو به رشد شهرنشینی در جهان، به ویژه در دهه های اخیر، منجر به ظهور کلان شهرهایی شده که با توجه به مشترکات موجود بین آن ها ، زاویه های جدیدی از معضلات شهرسازی را گشوده است. در دنیای کنونی، معابر شهری به آن عنوان که بیش از 30 درصد کاربریهای موجود از شهرها را تشکیل می دهند، اهمیت بسزائی در حیات شهری و برنامه ریزی های شهری ایفا می کنند. بحث ارتقای ایمنی معابر و ارائه راهکارهایی جهت کاهش هر چه بیشتر حوادث و سوانح ترافیکی و جانی از مسائل مهمی است که همواره ذهن برنامه ریزان و طراحان شهری را بخود مشغول می سازد. یکی از مواردی که معمولاً در بررسی های سوانح ترافیکی بدان اهمیت چندانی داده نمی شود، مربوط به نقش و اهمیت استاندارد بودن حفاظ ها و ضربه گیرها در معابر شهری در راستای ارتقا ایمنی شهروندان است. با بررسی میدانی وضعیت موجود حفاظها و ضربه گیرها و مروری بر اشکالات و نواقص موجود طراحی و نصب این وسایل و یا شناسایی مواردی که نیاز به نصب این تجهیزات به دلایل فنی و علمی مبرم بوده و از دید طراحان و متولیان این امر به دور مانده است، اهمیت موضوع و لزوم نظارت دقیق ایمنی را مشخص تر نموده است. ابتدا و انتهای حفاظ ها از نقاط حساس و حائز اهمیت در طول معابر محسوب میشوند. درصورتیکه این نقاط بدون ایمن سازی رها شوند و یا در مواردی که گاردریل در مجاورت نرده پل یا نیوجرسی قرار میگیرد اتصال مناسبی بین آنها ایجاد نشود، موجب بروز خطرات بالقوه ای در برخورد با وسایل نقلیه خواهند گردید. از این رو ممیزی ایمنی راه و معابر به منظور حداقل کردن ریسک تصادفات ترافیکی و حصول اطمینان از در نظر گرفته شدن کلیه اقدامات لازم برای حذف یا کاهش مشکلات موجود و بالقوه شناسایی شده در این مقاله مورد بررسی، که هدف اصلی از آن، عارضه یابی و تشخیص اقدامات لازم در جهت کاهش خطر و افزایش ایمنی می باشد. همچنین در انتها مدل ارزیابی ریسک ایمنی معابر و اولویت اقدامات اصلاحی در راستای ایمنی معابر ارائه گردیده است.