عوامل موثر در ارتقاء ایمنی محیط‌های دانشگاهی بر اساس تجربه فضایی زنان

محیط‌های دانشگاهی با توجه به تراکم جمعیت، تنوع فعالیت‌ها، وجود تاسیسات و تجهیزات برودتی- حرارتی و آزمایشگاه‌ها و کارگاه‌های مختلف از نظر ایمنی و سلامت دارای ریسک‌های خاصی در صورت بروز حوادث غیرمترقبه هستند که باید به طور موثر مدیریت شوند. این در حالی است که نداشتن برنامه‌ای مشخص برای مدیریت بحران این فضاها در هنگام وقوع حادثه، می‌تواند آسیب‌های جدی و جبران ناپذیری برای آن‌‌ها به همراه داشته باشد. از این رو لزوم شناسایی عوامل موثر در ارتقاء ایمنی این محیط‌ها و تدوین راه‌حل‌های مناسب جهت پیشگیری و آمادگی و اقدامات مناسب برای ایمن نگه داشتن دانشجویان، کارکنان و اساتید در هنگام وقوع بحران‌ها ضروری است. این پژوهش با هدف ارتقاء ایمنی محیط‌های دانشگاهی در برابر وقوع حوادث با روش تحلیل محتوا تدوین شده است. جامعه آماری پژوهش زنانی است که محیط‌های دانشگاهی را تجربه می‌کنند. با توجه به نتایج پژوهش؛ طراحی ایمن محیط کالبدی، مدیریت ایمنی و امنیت، آموزش و فرهنگ‌سازی، مشارکت و ارتباط با جامعه محلی، شناسایی و ارزیابی خطرات، اجرای اقدامات کنترلی، پایش و ارزیابی مستمر و آمادگی در برابر حوادث از جمله عوامل موثری است که می‌تواند منجر به ارتقاء سطح ایمنی محیط‌های دانشگاهی شود. از این رو پیشنهاد می‌شود برنامه‌ریزان محیط‌های دانشگاهی جهت ایجاد محیطی ایمن، این عوامل را در دستور کار خود قرار دهند.