امکان‌‌سنجی سیره حضرت فاطمه(س) در ورود به ادبیات داستانی

رمان‌ تاریخی- مذهبی، اعم از رمان رویدادمحور یا شخصیت‌محور از جمله فروعات ادبیات دینی است که نوعی بازخوانیِ احساس‌محورِ گذشته‌‌ی مقدس محسوب می‌شود. این قالب می‌تواند تقویت‌کننده و تحکیم‌دهنده‌ی هویت جمعی گروه‌های دینی و مذهبی شود. البته به دلیل نگاه تنزیهی اسلام به انبیاء و رهبران دینی، ورود رویدادها و شخصیت‌های مقدس به ادبیات و آمیختن آن‌ها با عنصر احساس و خیال، دارای حساسیت و اهمیت خاصی است. از آنجا که سیره اهل‌بیت(ع) همواره یکی از موضوعات مهم ادبیات دینی بوده، توجه به زندگانی حضرت فاطمه(س) غیرقابل اجتناب است. این مقاله با رویکرد تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که سیره‌‌ی حضرت فاطمه‌(س) چه نقاط عطف و قابلیت‌هایی برای ورود به ادبیات داستانی در زبان فارسی دارد؟ با نظر به کلیّتِ زندگانی و سیره‌ی حضرت فاطمه(س) به این مدعا پرداخته شده است که زندگانی ایشان در سه محور، قابلیت و امکان تاثیرگذاری در فضای داستانی را به‌وجود می‌آورد: 1. نقش زن در جاهلیت و مقایسه‌ی آن با جایگاه حضرت فاطمه زهرا(س) برای پیامبر اکرم(ص) 2. سیره‌ی عبادی حضرت فاطمه(س) و جایگاه معنوی ایشان 3. فتنه‌های سیاسی و کنشگری ایشان جهت ارتقای بینش سیاسی جامعه. دستیابی به این مطلب که ورود به ادبیات داستانی در زمینه سیره‌‌ی حضرت فاطمه(س)، نیازمند گونه‌‌ای از رمان‌‌نویسی استعلایی و قدسی است؛ چنان‌‌که توانایی تصویرسازی امر قدسی را برای مخاطب داشته باشد؛ دستاورد این پژوهش است.