بازنمایی جایگاه و شخصیت حضرت زهرا(س) در منظومۀ فکری شیخ طوسی

در روند تثبیتِ اختصاصِ عنوانی مستقل در کتب اهل‌بیت‌‌نگاری مولفان امامی به زندگی حضرت زهرا(س)، میراث اندیشگانی علمای امامی پیشین و نگاه آنان به شخصیت و جایگاه آن حضرت موثر بوده‌‌است. با در نظر داشتن دو امرِ تاثیر شیخ طوسی (م.460ق) بر اندیشمندان پس از خود در حوزه‌‌های مختلف و برگزاری مجالس املاء او در شهر نجف، در اوج پختگیِ فکری و شکل‌‌گیری نظام عقیدتی‌‌اش، بررسی چگونگی بازنمایی شخصیت و جایگاه حضرت زهرا(س) در کتاب امالی او، مسالۀ اصلی مقالۀ حاضر را شکل داده‌‌است.نتیجۀ این پژوهش متن‌‌محور که به روش تاریخی انجام گرفته نشان می‌‌دهد که شیوۀ گزینش و نقل روایات توسط شیخ‌الطائفه، یعنی توجه دادن مخاطبان به ابعاد شخصیتی حضرت فاطمه(س)، برجسته‌‌سازی فضائل ایشان، دفاع آن حضرت از حق امیرالمومنین(ع) برای خلافت و جانشینی؛ و پیوند این امر با مظلومیت ایشان پس از رحلت پیامبر خدا(ص)، توجه مخاطبانِ حاضر در مجالس املاء او و خوانندگان فردای اثرش را به جایگاه و شخصیت حضرت زهرا(س) معطوف داشت و در بسط اهل بیت‌‌نگاری شیعیان به زندگانی چهارده معصوم(ع) موثر بود.