اثر کلرزنی بر حذف انتروکوکوس های مقاوم به آنتی بیوتیک فاضلاب شهری

امروزه فاضلاب‌ها خطرات زیست محیطی زیادی را با خود به همراه آورده است. فاضلاب‌ها شرایطی را فراهم می کنند که باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک می توانند در آن رشد کرده و تکثیر شوند. علاوه بر این، ژن‌های مقاومت به آنتی‌بیوتیک در پساب نهایی می‌توانند باقی بمانند و بنابراین می‌توانند از این طریق در محیط پخش شوند. در مطالعات متعددی وجود انتروکوکوس بیماری‌زا حامل ژن‌های مقاومت به آنتی بیوتیک در آب و پساب گزارش شده است. هدف ما در این تحقیق، بررسی اثر کلر‌زنی بر بهبود کیفیت فاضلاب از نظر حذف انتروکوکوس‌های مقاوم به آنتی بیوتیک‌ها بود. نمونه برداری از فاضلاب خام و پساب قبل و بعد از مرحله کلرزنی از تصفیه خانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های جنوب شهر تهران در سه فصل پاییز، زمستان و بهار انجام شد. پس از تهیه رقت سریالی، واحد تشکیل دهنده کلنی (cfu) با استفاده از روش کشت پورپلیت تعیین شد. در ادامه، از محیط کشت انتخابی بایل آسکولین آزید آگار برای جداسازی جنس انتروکوکوس استفاده شد و بر‌اساس آزمایشات بیوشیمیایی شناسایی نسبی انجام شد. حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری‌ها در فاضلاب خام و قبل از کلرزنی، با استفاده از روش انتشار دیسک بررسی شد. همه جدایه‌ها به وانکومایسین، سیپروفلوکساسین و آموکسی سیلین حساس بودند. بعلاوه، 40 درصد جدایه‌ها به جنتامایسین، 40 درصد به آزیترومایسین و 20 درصد به تتراسایکلین مقاوم بودند. با توجه به اینکه انتروکوکوسی از فاضلاب پس از مرحله کلرزنی جدانشد، می توان نتیجه گرفت که کلرزنی روشی موثر در حذف این باکتری از پساب بوده است.

the impact of chlorination on removing antibiotic resistant enterococcus in municipal wastewater

today, wastewaters have brought many environmental hazards with them. wastewaters provide conditions where antibiotic resistant bacteria can grow and multiply in it. furthermore, antibiotic resistant genes remain in the final effluent, and thus in this way can be spread into the environment. in several studies, the presence of pathogenic enterococcus, carrying antibiotic resistant genes have been reported in water and wastewater, and therefore, tracking this bacterium in environment is important. in this research, we aimed to evaluate the chlorination s effect on improving wastewater quality in point of removal of resistant enterococcus to antibiotics. sampling of raw and effluent wastewater before and after chlorination from the treatment plants in the south of tehran was taken in three seasons, including autumn, winter and spring. after preparation of serial dilutions, the colony forming unit (cfu) was determined using pour plate culture method. then, by using bile esculin azide agar as a selective medium the bacteria was isolated, and identified based on biochemical tests. from raw sewage and wastewater before chlorination step, the antibiotic resistant bacteria have been isolated. thus, antibiotic susceptibility test was assessed through disk diffusion method. in our results, all isolates were sensitive to vancomycin, ciprofloxacin and amoxicillin. furthermore, 40% of isolates were resistant to gentamicin, 40% resistant to azithromycin and 20% resistant to tetracycline. considering the lack of detection of enterococcus in wastewater after chlorination step, it can be concluded the chlorination was an effective method on removing this genus of bacteria from wastewater.