پیش بینی افکار خودکشی براساس سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری و ترومای کودکی در نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی افکار خودکشی براساس سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری و ترومای کودکی انجام شد. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، نمونه و روش نمونه گیری در پژوهش حاضر، شامل کلیه نوجوانان اقدام کننده به خودکشی شهر خمینی-شهر بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 150 نفر بر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس افکار خودکشی آرون بک (1961)، پرسش نامه آسیب های دوره کودکی برنشتاین و همکاران (2003) و پرسش نامه سیستم های مغزی بازداری و فعال سازی رفتاری کارور و وایت (1994) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss نسخه 26 انجام شد. نتایج نشان داد که بین سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری و ترومای کودکی، با افکار خودکشی رابطه ی معناداری وجود دارد.