بررسی رابطه بین سواد خودکشی و انگ خودکشی در جمعیت ایرانی

هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین سواد خودکشی و انگ خودکشی در جمعیت ایرانی بود. روش پژوهش توصیفی-مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان و مردان بالای 18 سال ساکن کشور ایران در تابستان 1403 بود که به فضای مجازی تلگرام، واتساپ و اینستاگرام دسترسی داشتند و نمونه 639 نفری از آن ها به روش در دسترس گرفته شد. ابزار پژوهش فرم کوتاه فارسی مقیاس انگ خودکشی soss و فرم کوتاه فارسی مقیاس سواد خودکشی lossبود. تحلیل داده ها به روش آمار توصیفی (فراوانی، درصد)، همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 22 انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد بین سواد خودکشی و انگ خودکشی همبستگی منفی معناداری وجود دارد به این معنا که با افزایش سواد خودکشی و زیر مقیاس های آن درک از انگ خودکشی و زیرمقیاس های آن کاهش می یابد. با توجه به ارتباط بین سواد خودکشی و انگ خودکشی می توان جهت آموزش و توانمند کردن افراد به‌منظور کاهش افکار خودکشی و داشتن درک درست از وجود افکار خودکشی به جای انگ خودکشی اقدام های ثمربخشی انجام داد.