رابطه بین انعطاف‌پذیری شناختی، تحمل ابهام، خودانتقادگری و انگیزه اقدام به خودکشی در نوجوانان پسر

خودکشی دومین علت اصلی مرگ و میر در سنین 15 تا 29 سالگی در سطح جهان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین انعطاف‌پذیری شناختی، تحمل ابهام و خودانتقادگری با انگیزه اقدام به خودکشی در دانش‌آموزان پسر شهر مشهد انجام شد. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان پسر 15 تا 18 ساله منطقه آموزش و پرورش تبادکان شهر مشهد بود. نتایج نشان‌داد که انعطاف‌پذیری شناختی به طور معناداری با کاهش انگیزه خودکشی رابطه دارد. تحمل ابهام نیز به کاهش انگیزه خودکشی کمک می‌کند، در حالی که خودانتقادگری با افزایش انگیزه خودکشی مرتبط است. این یافته‌ها نشان‌دهنده اهمیت عوامل شناختی و هیجانی در پیشگیری از خودکشی در سنین نوجوانی است. توجه به این عوامل در برنامه‌های مداخله‌ای و پیشگیرانه توصیه می‌شود.