مدل‌ها و برنامه‌های اثربخش پیشگیری از خودکشی در دانشگاه‌ها

با توجه به افزایش آمار اقدام به خودکشی و وجود افکار خودکشی در سطح جامعه و دانشگاه‌ها ضرورت بررسی و مرور برنامه و استراتژی‌های اثربخش دارای اهمیت زیادی است. هدف از انجام این پژوهش بررسی برنامه‌های پیشگیری و مداخله های کاربردی جهانی خودکشی در سطح دانشگاه ها است. روش این پژوهش مرور سیستماتیک است که بر این اساس از کتاب ها، مقاله ها و منابع آماری دست اول برای بررسی و شناسایی برنامه‌های موثر پیشگیری از خودکشی استفاده شد. ابزار جمع‌آوری کتابخانه‌ای است. یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که بسیاری از دانشگاه های جهان برنامه‌های موثری با هدف پیشگیری، غربالگری، مداخله و بازتوانی پس از اقدام به خودکشی در سطح دانشگاه ها به انجام رسانده‌اند که ضروری است در کشور ما نیز مورد نظر قرار گیرند. بر اساس نتایج این پژوهش، برنامه‌های موثر پیشگیری باید چند سطحی و متناسب با نیاز دانشجویان و با ارتقای سطح مشارکت آن ها صورت گیرد. لذا مدل‌های موثر مبتنی بر سطوح سه گانه پیشگیری و با توانمندسازی روانی و اصلاح ساختار و کاهش روش‌های اقدام به خودکشی است. بر این اساس ضروری است که به ارتقای سطح برنامه‌ها پرداخته شود.