رویکرد چند نظریه‌ای برای درک افکار خودکشی در دانشجویان: مقایسه قدرت پیش‌بینی‌ نظریه‌های ناامیدی، بین فردی و سه مرحله‌ای

خودکشی یک معضل جدی در سطح جهانی است و دانشجویان نیز در معرض خطر بالای آن قرار دارند. پژوهش های مختلفی به بررسی عوامل موثر بر خودکشی پرداخته‌اند، اما در مطالعه های اندکی به مقایسه قدرت پیش‌بینی نظریه‌های مختلف در این زمینه پرداخته‌ شده است. این مطالعه به دنبال مقایسه قدرت پیش‌بینی سه نظریه ناامیدی، بین فردی و سه مرحله‌ای در افکار خودکشی دانشجویان است. روش این مطالعه، توصیفی-مقطعی با استفاده از پرسش نامه‌های نشانگان اختلال های روانی نسخه کوتاه، انگیزه‌ برای خودکشی و افکار خودکشی بک است که بر روی 260 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام شد. نتایج نشان داد که بین تمامی متغیرهای پژوهش ارتباط معناداری از دامنه متوسط تا قوی برقرار است. تنها، ارتباط بین دو متغیر سرباری ادراک شده و افکار خودکشی معنادار نشد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی نشان داد که متغیر درد و ناامیدی و افسردگی به صورت معنی‌دار رفتارهای خودکشی را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین، نظریه ناامیدی در مقایسه با دو نظریه دیگر قدرت پیش‌بینی بالاتری در افکار خودکشی دانشجویان دارد.