تبیین دیدگاه‌های کلامی امامیه و زیدیه در مساله صفات خبری، حکم مرتکب کبیره و امامت

فرقه امامیه و زیدیه دو فرقه شیعی اند که در برخی مسائل کلامی مانند صفات خبری، حکم مرتکب کبیره و امامت اختلاف نظر دارند. تحلیل دیدگاه های دو فرقه در این مسائل به دلیل تاثیر در تبیین آموزه های دینی، اهمیت دارد. یافته های پژوهش که با پردازش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و نرم افزاری به دست آمد این است که امامیه بر خلاف برخی از متکلمان زیدیه، صفات خبری را تاویل می بردند؛ امامیه مرتکب کبیره را مومن فاسق و غیرخالد در جهنم و زیدیه او را فاسق و خالد در جهنم می دانند؛ در اغراض امامت، امامیه قائل به اغراض علمی و عملی و زیدیه صرفا قائل به اغراض عملی هستند؛ امامیه ویژگی های امام را عصمت، افضلیت و دارا بودن علم لدنی می دانند، اما زیدیه عصمت را شرط ندانسته، افضلیت را با شرط تخصیص پذیرفته و قائل به علم لدنی نیستند؛ امامیه در تعیین امام، نص قولی و فعلی و زیدیه تنها نص قولی را می پذیرند؛ امامیه قائل به انحصار ائمه در دوازده نفرند، اما زیدیه حصر در دوازده امام را نمی پذیرند.