تحقیق کیفی پیرامون راهبردهای پاسخگویی دانشگاه‌های دولتی از دیدگاه خبرگان آموزش عالی

هدف پژوهش حاضر، اکتشاف راهبردهای پاسخگویی دانشگاه‌های دولتی از دیدگاه خبرگان آموزش عالی است. داده‏های این مطالعه حاصل انجام مصاحبه‏های نیمه‏ساختاریافته با 20 نفر از اساتید و صاحب‌نظران مشغول در دانشگاه‏های دولتی شهر تهران بود که با روش نمونه‏گیری نظری انتخاب شدند. در تحلیل داده‏ها، روش مرحله‌ای و تکنیک‏های تحلیلی اشتراوس و کوربین (1390) مورداستفاده قرار گرفت. تجزیه تحلیل داده‏ها 6 مقوله اصلی را به ‌عنوان راهبردهای پاسخگو نمودن دانشگاه‌های دولتی نشان داد که عبارت‌اند از: 1. استقلال دانشگاهی (عدم دخالت و تصدی‌گری دولتی، واگذاری اختیارات به دانشگاه، استقلال دانشگاه، آزادی علمی)، 2. مشارکت (دانشجویان در امور دانشگاه، اساتید در امور دانشگاه، دانشگاهیان در امور جامعه، ذی‌نفعان بیرونی در امور دانشگاه)، 3. تعاملات علمی- کاربردی (با صنعت، با سایر موسسات آموزشی، با سایر بخش‌ها و تعاملات پژوهشی)، 4. بین‌المللی شدن دانشگاه، 5. کاربردپذیری و 6. تامین و تخصیص منابع مالی.

qualitative study of accountability strategies of public universities from the viewpoint of higher education experts accountability strategies of public universities

the purpose of this study was to discover the accountability strategies of public universities.qualitative data achieved by semi-structured interviews with 20 higher education experts and faculty members. in the procedural analysis of the findings, using analytical techniques of strauss and corbin. participants of the present research were selected based on repetition logic and were selected in line with the theory which is known as theoretical sampling and it lasted till the collected data reached the point of saturation. data which were carried out by using strauss corbin analytical techniques reveals 6 categories that explain strategies of public universities accountability. this strategies / categories include: 1.university autonomy (non-interference of government, giving authority to universities, university autonomy, scientific freedom), 2.participation (students and professors in universities, university members in society, outside stakeholders in university-related issues), 3.scientific-applied interactions (with other educational institutes or other sections), 4.internationalization of universities, 5.applicability, 6.supply and allocation of financial resources.