نقش سبک رهبری تحول‏آفرین و مبادله‏ای مدیران بر عملکرد سازمانی کارکنان دانشگاه قم

در عصر رقابت جهانی، ارزیابی عملکرد برای بقای سازمان ‏ها ضروری است. در این میان سبک رهبری نقش مهمی دارد و دلیل اصلی برای ارزیابی عملکرد سازمانی، افزایش اثربخشی کلی سازمان است.هدف این پژوهش، بررسی رابطه سبک رهبری تحول‏آفرین و مبادله‏ای با عملکرد سازمانی کارکنان دانشگاه قم بود.پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری داده‏ها از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کارکنان دانشگاه قم به تعداد 440 نفر بودند که حجم نمونه به‏وسیله جدول مورگان، کرجسی و کهن به تعداد 203 برآورد شد که به روش نمونه‏گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه‏های رهبری چندعاملی (mlq) بس و آولیو (2000) و عملکرد سازمانی (achieve) هرسی و گلداسمیت (1980) بود که روایی ابزارها با روش تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن‏ها با ضریب آلفای کرونباخ (همسانی درونی) بررسی شدند. نتایج نشان داد که سبک رهبری تحول‏آفرین (r = 0.31; p < 0.05) و مبادله‏ای (r = 0.17; p < 0.05 ) با عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معناداری داشتند. همچنین نتایج رگرسیون هم‏زمان نشان داد که سبک رهبری قادر است حدود 51 درصد از تغییرات عملکرد سازمانی را تبیین و پیش‏بینی کند ( r = 0.716; r^2 = 0.512; adj = 0.134) که بالاترین آن مربوط به رهبری تحول‏آفرین با ضریب بتای 0.36 (β = 0.36) بود.سبک‏های رهبری با عملکرد سازمانی رابطه معنادار داشتند و بر عملکرد سازمانی موثرند. با توجه به دیدگاه کارکنان دانشگاه قم به نقش موثر سبک رهبری تحول‏آفرین مدیران در افزایش عملکرد سازمانی، به مسئولان دانشگاه توصیه می‏شود این سبک رهبری را به‏مثابۀ سبک رایج و غالب در ماموریت‏های خود به‏کارگیرند و باعث افزایش عملکرد سازمان خود در دنیای متغیر و رقابتی امروزی شوند.