ارتباط حمایت اجتماعی درک شده با خودکارآمدی شیردهی در مادران دارای نوزاد نارس

زمینه و هدف: اگرچه چالش‌های شیردهی در مادران نوزادان نارس شایع‌تر است، اما خودکارآمدی مادر در شیردهی عاملی قابل تغییر است که ممکن است میزان شیردهی را بهبود بخشد. هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر خودکارآمدی شیردهی در مادران نوزادان نارس بودروش کار: یک مطالعه مقطعی با نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انجام شد. 360 مادر نوزاد نارس زیر شش ماه وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناختی اجتماعی، خودکارآمدی شیردهی (bses-sf)و حمایت اجتماعی ادراک شده (msps) جمع آوری شد.یافته‌ها: خودکارآمدی شیردهی در 185 مادر (4/51%) پایین بود. تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی تک متغیره و چند متغیره نشان داد که حمایت اجتماعی درک شده (15.6٪) به طور مستقل بر خودکارآمدی نقش داشت. همچنین تجزیه و تحلیل های چند متغیره نشان داد که حمایت اجتماعی درک شده، سن مادر، سن بارداری در بدو تولد، تجربه قبلی شیردهی مادر و سطح تحصیلات همسر قادر به پیش بینی 29.5درصد از واریانس خودکارآمدی شیردهی بودند. سطوح بالاتر حمایت اجتماعی (β=0.283, p<0.001)، تجربه قبلی شیرده(β=-0.253, p<0.001) و سن بالاتر در زمان تولد (β=0.106, p=0.020) با سطح بالای bses-sf همراه بود.نتیجه گیری: این یافته ها می تواند به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کمک کند تا از عوامل موثر در بهبود خودکارآمدی شیردهی آگاهی داشته باشند. افزایش دسترسی به مشاوران، حمایت فعال از مادران پس از زایمان زودرس، و افزایش امکانات حمایتی برای مادران با زایمان زودرس ممکن است برای بهبود خودکارآمدی شیردهی مفید باشد.