مروری بر نقش تاب آوری و تنظیم هیجان در عدم تحمل عدم قطعیت و سوگ خاموش در زنان با مشکلات ناباروری

ناباروری به عنوان یکی از معضلات بهداشتی که بسیاری از زنان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد، نه تنها از نظر فیزیولوژیکی بلکه در ابعاد روانشناختی نیز بسیار چالش‌برانگیز است.این مرور روایتی به بررسی دقیق ادبیات موجود در این زمینه می‌پردازد تا نقش‌ عوامل تاب‌آوری و تنظیم هیجان در مدیریت این چالش‌های روانشناختی در زنانی که با مشکلات ناباروری روبرو هستند را روشن تر کند و به بررسی اینکه چگونه این دو عامل می‌توانند در کاهش تبعات روانشناختی ناشی از این چالش‌ها موثر باشند می پردازد. با یکپارچه‌سازی یافته‌ها از مطالعات متنوع، این مرور با هدف تلفیق نحوه‌ای که این ظرفیت‌های سازگار شدن می‌توانند بر تاثیرات منفی روانشناختی مرتبط با عدم تحمل بی‌قطعیتی و استرس های هیجانی در درمان های ناباروری تاثیر بگذارند، می‌پردازد. مفهوم سوگ خاموش در ناباروری توسط یک غم درونی مشخص می‌شود که زنان ممکن است به دلیل انتظارات اجتماعی یا راهبردهای مقابله‌ای ناکارآمد شخصی مجبور به سرکوب آن شوند. همزمان، ناتوانی در تحمل بی‌قطعیتی در پاسخ به درمان های ناباروری می‌تواند این وضعیت را تشدید کند و منجر به اضطراب بالا و آشفتگی هیجانی شود که می‌تواند فرآیند مقابله را به طور قابل توجهی مختل کند. علاوه بر این، تاب‌آوری، به عنوان توانایی سازگاری و بهبود پس از مواجهه با شوک‌های عاطفی و استرس‌های روانشناختی، در میان زنان با مشکلات ناباروری، یک منبع کلیدی برای مقابله با تنش‌های ناشی از ناباروری و سوگ خاموش ناشی از بی قطعیتی در روند درمان ناباروری محسوب می‌شود. در مقابل، تنظیم هیجان به فرآیندهایی اشاره دارد که افراد برای مدیریت، ابراز، و تجربه هیجانات خود به کار می‌برند که می‌تواند نقش مهمی بر کاهش تاثیر نگرانی‌های ناشی از عدم قطعیت در درمان های ناباروری و سوگ خاموش ناشی از باروری های ناموفق داشته باشد. بنابراین تحلیل‌های به عمل آمده با استفاده از داده‌های به دست آمده از مطالعات مختلف که به ارزیابی چگونگی تاثیر تاب‌آوری و تنظیم هیجان بر سوگ خاموش و عدم تحمل عدم قطعیت پرداخته اند نشان می‌دهدکه افزایش مهارت‌های مربوط به تاب‌آوری و تنظیم هیجان می‌توانند به طور موثری به کاهش پیامدهای منفی ناباروری کمک کنند. بنابراین، آموزش مهارت‌های مقابله‌ای و خودآگاهی برای توسعه تاب‌آوری و آموزش مهارت های تنظیم هیجانی از اهمیت بالایی برخوردار است. این مهارت‌ها می‌توانند به زنان کمک کنند تا به شکل موثرتری با چالش‌های ناباروری مقابله کنند و به بهبود کیفیت زندگی و سلامت روانی خود کمک کنند. اهمیت توسعه‌ی این مهارت‌های روانشناختی، به ویژه در مواجهه با بیماری‌هایی که به طور خاص بر زنان تاثیر می‌گذارند، نمی‌تواند نادیده گرفته شود. از این رو، اهمیت توسعه مهارت‌های روانشناختی و نقش متخصصین سلامت روان در روند درمان ناباروری به منظور مقابله آگاهانه و موثر با مشکلات ناباروری و پیچیدگی های هیجانی ناشی از تجربه بارداری های ناموفق در درمان ناباروری مورد توجه می باشد که ضرورت پرداختن به طراحی و توسعه بسته های آموزشی و یا مداخلاتی روانشناختی جهت ارائه توسط روانشناسان در کلینیک های درمان ناباروری در مطالعات آینده وکارآزمایی های بالینی را نشان می دهد.