اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت برای والدین نوجوانان ایرانی

مقدمه: نوجوانی مرحله ای از زندگی با تغییرات سریع شناختی، زیستی و عصبی است. نشان داده شده است که مشکلات رفتاری در اواخر کودکی و اوایل نوجوانی افزایش می یابد. هنگامی که اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری به طور موثر درمان نمی شوند، تاثیر آن بر فرد، خانواده و جامعه می تواند به طور گسترده تر ویرانگر و طولانی مدت باشد. هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت استاندارد با والدین دارای نوجوان با مشکل رفتاری می باشد.روش کار: این پژوهش با استفاده از یک روش نیمه تجربی بر روی 78 نفر از والدینی که نوجوانان 11 تا 16 ساله با مشکلات رفتاری و عاطفی قابل تشخیص داشتند، انجام شد. شرکت کنندگان در دو گروه یعنی 39 نفر در گروه مداخله و 39 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه توانایی ها و مشکلات (sdq)، پرسشنامه تعارض رفتاری ) cbq( و پرسشنامه سلامت عمومی ghq-28) (، جمع آوری شد. برنامه فرزندپروری مثبت والدینی استاندارد برای گروه مداخله به مدت 10 هفته ارائه شد. داده ها بلافاصله پس از مداخله و همچنین دو ماه پس از آن جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمونهای تی، کای دو، تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: مشخص شد که شرکت در گروه برنامه فرزندپروری مثبت استاندارد نوجوان منجر به بهبود سلامت روانی والدین، کاهش رفتارهای مشکلدار نوجوانان و نیز کاهش تعارضات بین والدین و نوجوانان میشود.نتیجه گیری: برنامه فرزندپروری مثبت استاندارد نوجوان باید در اختیار والدین نوجوانان ایرانی قرار گیرد.