بررسی عملکرد جنسی و عوامل مرتبط با آن در زنان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کاشان در دوره ی شیوع کووید-19

مقدمه: عملکرد جنسی مناسب و سالم یکی از مولفه های کیفیت زندگی محسوب شده و توانایی فرد را برای مقابله ی کارآمد تر با استرس ها و مشکلات زندگی افزایش می دهد. بیماریها هم از طریق تاثیرات جسمی خود و هم از طریق تاثیرات روانی بر عملکرد جنسی افراد تاثیر گزارند. در دوره ی اپیدمی بیماری کووید-19 نیز علاوه بر اثرات مستقیم خود بیماری، تاثیرات اپیدمی بر سلامت روان افراد نیز اثر مضاعفی بر سلامت جنسی زنان ایجاد می کرد. هدف از مطالعه ی حاضر تعیین وضعیت عملکرد جنسی زنان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کاشان در دوره ی اپیدمی بیماری کووید-19 و تعیین عوامل موثر برآن بود.روش کار: این مطالعه ی توصیفی -تحلیلی به روش مقطعی و در سال 1399 در جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کاشان، به صورت آنلاین و با استفاده از نرم افزار واتساپ انجام شد. تعداد افراد شرکت کننده در این مطالعه 234 نفر بود که 95 نفر دارای سابقه ی ابتلا به کووید-19 و 139 نفر فاقد سابقه ی ابتلا بودند. ابزار های مورد استفاده شامل پرسشنامه دموگرافیک و شاخص عملکرد جنسی زنان (fsfi)، شاخص اضطراب بک (bai) و شاخص افسردگی بک (bdi_ii) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss ورژن 2023 و با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمونهای آماری من ویتنی، آزمون کروسکال-والیس و آزمون رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره ی شاخص عملکرد جنسی زنان 4.15 ± 20.39 می باشد و بین دو گروه با و بدون سابقه ی ابتلا به کووید-19 در ابعاد ارگاسم (p=0.012) و رضایمندی جنسی (p=0.030) اختلاف آماری معنی دار وجود دارد. بر اساس نتایج تحلیل تک متغیره بین عملکرد جنسی زنان با سن (p=<0.001)، وضعیت اقتصادی خانواده (p=0.002)، داشتن فرزند (p=0.027) و افسردگی (p=.000 ارتباط آماری معنی داری وجود دارد. براساس نتایج رگرسیون چند متغیره، عوامل مرتبط با عملکرد جنسی زنان، فقط سن (=-0.209; 95% ci: -0.283 to -0.134 p≤0.000 β) و نمره افسردگی(β=-0.075; 95%ci: -0.126 to -0.024 p=0.004) بودند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که در دوران شیوع کووید-19، اختلالات عملکرد جنسی به ویژه در ابعاد ارگاسم و رضایت جنسی در زنان افزایش یافته است و سن و میزان افسردگی زنان با عملکرد جنسی آنها مرتبط شناخته شد. این نتایج می تواند برای سیاستگزاران سلامت کشور جهت برنامه ریزی در راستای کاهش تاثیرات منفی اپیدمی ها بر افراد، خانواده و جوامع سودمند باشد.